[vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]
Co na prawdę wiesz o wikingach i ich zwyczajach? Czy to co pokazuje telewizja było prawdą? Odkryj tajemnice wikingów – tym razem zarówno w wersji polskojęzycznej jak i angielskiej, dla „podszlifowania” języka.
[/vc_column_text][dt_fancy_separator separator_style=”line” separator_color=”default”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]
Wersja PL
[/vc_column_text][vc_column_text]
Co naprawdę wiesz o wikingach?
Pierwsze wzmianki o tych morskich rozbójnikach z Północy pojawiły się na przełomie VIII/IX wieku. Narosło wokół nich wiele legend i opowieści. Mówimy: „wiking” i oczyma wyobraźni widzimy pochodzącego z mroźnych krain potężnego, budzącego grozę wojownika z toporem w dłoni, przyodzianego w zbroję i hełm z rogami. Ten wojownik nie obawia się polec w walce, niekiedy wręcz szuka śmierci z orężem w ręku. Wierzy, że trafi wtedy do krainy wiecznego szczęścia – Valhalli, gdzie spotka się z wszechpotężnym bogiem Odynem i jego synem – Thorem.
Rogi tylko dla jarla
Breloczki, maskotki, statuetki, a nawet bajki – wszystko to przedstawia nam nieustraszoną postać wikinga w rogatym hełmie. Tymczasem mieszkańcy Skandynawii na pirackich wyprawach wyglądali całkiem zwyczajnie. Pancerze i hełmy (bez rogów) zakładali tylko ci, których było stać na zakup tych, drogich w tamtych czasach, akcesoriów. Natomiast hełm z rogami był prawdopodobnie stosowany przez jarla (przywódcę drużyny wikingów lub dowódcę floty) jedynie do ceremonii. W samej walce zaś byłby po prostu niepraktyczny, skupiając na rogach siłę uderzenia.
Brutalni najeźdźcy
Choć mogłoby się wydawać, że wikingom zależało wyłącznie na rozbojach, w istocie skupiali się przede wszystkim na uprawie ról, hodowli bydła i handlowaniu towarami. Piratami (wiking w staroangielskim oznacza piractwo) zostawali dopiero w momencie braku pożywienia lub surowców. Zamiłowaniem do łupienia i mordowania niewiele odstawali od standardów epoki.
Kobiety-wojowniczki
Większość skandynawskich kobiet latem, podczas nieobecności mężów, zajmowała się gospodarstwami. U ich pasa pobrzękiwał pęk kluczy, symbolizujący funkcję gospodarza. Lecz wśród tych statecznych, rozeznanych w poezji i piśmiennych kobiet nie zabrakło i bardziej wojowniczych, parających się rzemiosłem wojennym. Duński kronikarz z przełomu XII/XIII wieku, Saxo Grammaticus, wspominał o „wytrawnym piracie” Seli oraz o skrywającej męski charakter w kobiecym ciele Lathgercie, której odwaga rozstrzygnęła o niejednym zwycięstwie w bitwach.
Topór czy miecz?
Gdyby dać przeciętnemu Normanowi wybór, padłby on najpewniej na miecz. Miecze były wówczas pożądane ze względu na swą siłę i stanowiły symbol statusu, jednak ze względu na wysoką cenę niewielu wojowników mogło sobie na nie pozwolić. W związku z tym inwestowano w tańszą broń, jaką były topory. To dlatego właśnie one dominują pośród znalezisk archeologicznych.
[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]
Wersja EN
[/vc_column_text][vc_column_text]
What do you really know about Vikings?
The first mention of these buccaneers from the North dates back to the turn of the 8th and 9thcenturies. Their activity has been shrouded in various legends and stories. When we say ”Viking”, we picture in our minds a mighty, forbidding-looking warrior with a battleaxe in his hand, covered in armour and wearing a horned helmet, who comes from a freezing land. This warrior is not afraid of being killed in war, sometimes he even looks for death with a weapon in his hand. The Vikings believed that this kind of death could lead them to the land of eternal happiness, to the place called Valhalli, where they could meet the all-powerful god Odin and his son Thor.
The horns reserved for the jarl
Key chains, toys, figurines or even fairy tales – they all present a fearless figure of a Viking wearing a horned helmet. However the inhabitants of Scandinavia participating in pirate expeditions looked quite ordinarily. The armour and helmet (without horns) were only worn by those who could afford such expensive (at that time) accessories. The horned helmed was probably worn by the jarl (the Vikings’ leader or the fleet commander) only during the ceremonies. It was simply impractical during the fight, as the horns would be bearing the brunt of the impact force.
Brutal invaders
It seems that the only thing the Vikings cared about were the robberies. In fact they were mainly focused on farming, cattle breeding and trading. They became pirates (viking in the Old English means piracy), when they had no food or raw materials. Their passion for robbing and killing didn’t depart from the standards of the period they lived in.
Female warriors
In the summer, during the absence of their husbands, the majority of the Scandinavian women used to run farms. A bunch of keys that jingled at their belt symbolized the position of the host. Nevertheless, among these level-headed, literate women who had an insight into poetry, one could also find some more warlike individuals who earned their living by fighting. Saxo Grammaticus, a Danish chronicler who lived at the turn of the 12th and 13th centuries, mentioned a ”sophisticated” pirate named Seli, and Lathgerta (hiding a male character in a female body), whose courage contributed to a victory in many battles.
Axe or sword?
Having a choice, an average Norman would probably opt for the sword? At that time swords were desirable because of their strength, and they were a symbol of the material status. However due to the fact that swords were very expensive, only a few warriors could afford them. Considering the above, the warriors invested in cheaper weapons, like axes. That’s why axes are prevailing in the archaeological finds.
A.M.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]